De term “distributieovereenkomst” staat niet specifiek in de wet, maar de rechtspraak heeft deze leemte ingevuld en beschouwt een distributieovereenkomst als een duurovereenkomst die regelt onder welke voorwaarden de distributeur de producten of diensten van een leverancier mag doorverkopen. Het is een bijzondere overeenkomst die zich onderscheidt van de standaard koopovereenkomst. Waarin verschilt het? Nou, een distributieovereenkomst gaat niet alleen over het kopen van producten, maar ook over het doorverkopen ervan nadat ze zijn ingekocht bij een leverancier.

Stel je eens voor dat een Chinees bedrijf laptops maakt. Ze verkopen deze laptops aan een Nederlandse distributeur. Die distributeur zorgt ervoor dat de laptops bij zijn Nederlandse klanten terechtkomen. Afspraken over de distributie van de laptops worden neergelegd in een schriftelijke distributieovereenkomst. Het gaat hierbij dus om meer dan alleen het aanschaffen van laptops door het Nederlandse bedrijf. Er worden namelijk ook afspraken gemaakt over het doorverkopen (“het distribueren”) ervan.