Resellerovereenkomst softwarelicenties: juridische checklist voor leveranciers (2025)
Ben je van plan software te gaan resellen? Dan is het verstandig om de afspraken met jouw reseller in een duidelijke resellerovereenkomst vast te leggen.
Ben je van plan software te gaan resellen? Dan is het verstandig om de afspraken met jouw reseller in een duidelijke resellerovereenkomst vast te leggen.
Steeds vaker schakelen softwareleveranciers resellers in om hun techproducten breder in de markt te zetten. De reseller krijgt dan het recht om sublicenties te verkopen aan eindgebruikers. Klinkt als een prima constructie — en dat is het ook — mits je de juridische kant goed regelt. Want reselling zonder duidelijke afspraken? Dat is, excuse our french, dom. Wij zien namelijk regelmatig geschillen tussen resellers en software leveranciers die met de juiste schriftelijke afspraken, prima voorkomen hadden kunnen worden. Dus, als je een reseller wilt inschakelen voor het doorverkopen van softwarelicenties, is het verstandig om de juridische aspecten goed op een rijtje te zetten.
In de ICT-wereld is het steeds gebruikelijker dat softwareleveranciers (particuliere) resellers inschakelen die het recht krijgen om sublicenties te verkopen voor de software. Hierbij gaat het meestal niet om de doorverkoop van een fysiek product, zoals een cd-rom met daarop een computerprogramma, maar om het doorverkopen van het gebruiksrecht (de licentie) om de software, zoals een SaaS-platform, te mogen gebruiken. Via de reseller krijgt de eindklant dus het recht om de software te gebruiken.
Laten we dit, toch best wel abstracte verhaal, even verduidelijken met een voorbeeldcasus:
Het bedrijf GroeneData B.V. heeft een online database ontwikkeld voor organisaties om te checken hoe groen hun bedrijfsprocessen zijn. GroeneData is de eigenaar (d.w.z. bezit de intellectuele eigendomsrechten) van de database. GroeneData wil haar database door zoveel mogelijk organisaties laten gebruiken en stelt daarom resellers aan die het recht krijgen om sublicenties door te verkopen aan hun eigen klanten. Afspraken hieromtrent leggen ze vast in een sub-licensing agreement.
‘Reselling’, ‘reseller’ of ‘resellersovereenkomst’ zijn geen termen die we terugvinden in de Nederlandse wet. Maar reselling is natuurlijk eigenlijk gewoon een bepaalde manier om met elkaar samen te werken. Wat het soms verwarrend maakt, is dat bij reselling van software meestal geen sprake is van verkoop in de traditionele zin, maar dat de softwareleverancier slechts een licentie verleent aan de reseller, met het recht om sublicenties te verkopen. Hieronder een plaatje om het te verduidelijken:
Wat het nog een stukje lastiger maakt, is dat reselling soms als een agentuurovereenkomst kan worden beschouwd. En dan is het wel echt even opletten. Er bestaat namelijk een groot juridisch verschil tussen een agent of een reseller. Kort gezegd, heb je met agentuur te maken met allerlei dwingendrechtelijke regels (je kunt er dus niet contractueel van afwijken) die vooral de belangen van de agent beogen te beschermen. Zo heeft een agent recht op een klantenvergoeding (goodwillvergoeding) als de overeenkomst wordt beëindigd. Deze vergoeding kan aanzienlijk zijn en is vaak de reden waarom softwareleveranciers ervoor kiezen geen agentuurovereenkomst aan te gaan.
Als uitgangspunt geldt dat er sprake is van agentuur als de agent bemiddelt bij de totstandkoming van de overeenkomst met de eindklant maar hij niet zelf het contract aangaat met de eindklant. De overeenkomst wordt dus tussen de software leverancier gesloten en de eindklant. De agent blijft hier buiten. Daarentegen sluit een reseller wél direct de overeenkomst met de eindklant, op eigen naam en voor eigen rekening. De eindklanten hebben dus niet direct een juridische relatie met de softwareleverancier.
Als software leverancier is het belangrijk om eerst na te gaan of de afspraken die je wilt maken in een resellerovereenkomst, wel in lijn zijn met overige contracten en licenties die je reeds hebt gesloten. Als je bijvoorbeeld gebruik hebt gemaakt van de software van derden, zal je eerst moeten checken of de desbetreffende licenties wel een resellingsmodel toestaan.
Goed, in een resellerovereenkomst wil je in ieder geval iets opnemen over:
Geen recht op sublicentie
De rechten en licentie die aan de reseller zijn verleend, geven de reseller niet het recht om anderen het recht of de licentie te verlenen om de software te verkopen.
Bij het opstellen van een resellerovereenkomst, kun je kiezen tussen een exclusieve of niet-exclusieve licentie. Een exclusieve licentie betekent dat alleen de betreffende reseller het recht heeft om de gebruikslicentie in een bepaald gebied te verkopen. Dit kan aantrekkelijk zijn als je een sterke focus wilt op een specifieke markt, en je wilt voorkomen dat andere resellers in dat gebied concurreren.
Een niet-exclusieve licentie staat meerdere resellers toe om dezelfde gebruikslicentie te verkopen. Dit kan verstandig zijn als je een brede marktdekking wilt bereiken en concurrentie tussen resellers juist wilt aanmoedigen.
Hoewel het natuurlijk heel prettig is dat jouw resellers jouw software product kunnen promoten en verkopen aan klanten die jij misschien niet 1,2,3 kunt bereiken, zitten er ook nadelen aan een reseller-constructie. Stel je voor: je hebt een reseller die jouw high-end techproduct probeert te promoten op discutabele wijze of zijn eigen bedrijfslogo erover heen plakt (waardoor niemand meer weet dat jouw bedrijf de eigenaar is). Een ander probleem kan zijn dat de eindgebruikers van de reseller niet goed geïnformeerd zijn over wat ze wel en niet mogen doen met jouw software, wat weer tot allerlei complicaties kan leiden.
Als hoofdregel geldt dat je ervoor wilt zorgen dat jouw resellers verplicht zijn om de gebruikersbeperkingen en aansprakelijkheidsbeperkingen uit jouw EULA door te geven aan hun eigen klanten. Denk bijvoorbeeld aan het opnemen van de volgende clausule in je resellercontract:
“Elke eindgebruiker van de software moet een gebruikersovereenkomst ondertekenen die ten minste de onderstaande bepalingen of juridisch gelijkwaardige voorwaarden bevat, en mag geen bepalingen bevatten die daarmee in strijd zijn.”
Wettelijk ben je niet verplicht om een resellerovereenkomst software op te stellen, maar het is sterk aan te raden. Zonder duidelijke afspraken over merkgebruik, licentievoorwaarden, aansprakelijkheid en beëindiging loop je grote risico’s – juridisch én commercieel.
Ja, dat is essentieel. Als je jouw EULA (End User License Agreement) niet via de reseller laat accepteren door eindgebruikers, heb je juridisch geen grond om jouw gebruiksvoorwaarden af te dwingen. Zorg dus dat in het resellercontract staat dat de EULA integraal moet worden opgenomen in het klantcontract van de reseller.
Door het gebruik van jouw merknaam, logo en communicatie expliciet te regelen in de resellerovereenkomst. Leg bijvoorbeeld vast:
of het product mag worden “white-labeled” of juist niet;
hoe jouw merk getoond moet worden op websites, brochures en platformen;
dat promotie via misleidende of ongewenste kanalen (zoals affiliate sites of prijsdumpingplatforms) niet is toegestaan.
Je kunt ook een goedkeuringsplicht opnemen voor marketingmateriaal, of zelfs een set gedragsregels toevoegen die elke reseller moet naleven.
Zo behoud jij de controle over hoe jouw software in de markt wordt gezet – en voorkom je reputatieschade.
Een resellerovereenkomst voor SaaS (Software as a Service) moet rekening houden met de specifieke aard van online software en doorlopende dienstverlening. Naast de standaardbepalingen over licentie, vergoeding en merkgebruik, horen hier ook afspraken in te staan over:
Service levels (SLA’s): wie is verantwoordelijk voor uptime, onderhoud en updates?
Privacy & data security (AVG): verwerkt de reseller klantdata? Dan moet je mogelijk ook een verwerkersovereenkomst sluiten.
Toegang & beheer: wie beheert het klantaccount? Kan jij ingrijpen bij misbruik?
Technische integraties / API-gebruik: mag de reseller de software integreren met andere systemen?
Een goede SaaS-resellerconstructie vereist dus vaak een combinatie van een resellercontract, een verwerkersovereenkomst én een aangepaste EULA.
In theorie kan dat, maar in de praktijk is het beter om per regio of land na te denken over aanpassingen. Lokale wetgeving, consumentenbescherming en belastingregels (zoals btw of elektronische diensten) verschillen vaak flink.
Bijvoorbeeld: in Duitsland gelden andere regels rond beëindiging van contracten dan in Nederland. En in Frankrijk kun je verplicht zijn om de klant in het Frans te informeren.
Gebruik daarom een basiscontract met aanpasbare annexen of kies voor een modulair model waarin per regio details worden aangepast. Onze ICT-juristen kunnen je daarbij helpen.
Niet automatisch. Als jouw reseller het contract sluit met de eindklant, dan heeft de eindklant juridisch géén directe relatie met jou als leverancier.
Wil je wel enige controle behouden (bijvoorbeeld om contact op te nemen bij updates, bugs of voor marketingdoeleinden), dan moet je dat expliciet opnemen in de resellerovereenkomst, bijvoorbeeld:
recht op inzage in klantgegevens;
recht om klanten te benaderen voor support of productupdates;
verplichting van de reseller om jouw berichten door te sturen.
Zonder deze afspraken zit je vast aan de goodwill van je reseller.
Ja, en dat is zelfs aan te raden. Als je iemand exclusiviteit geeft in een bepaald gebied of marktsegment, dan mag je ook verwachten dat die partij een minimumprestatie levert.
Leg bijvoorbeeld vast:
dat de reseller jaarlijks X licenties moet afnemen;
of dat een omzetdrempel wordt gehaald binnen 12 maanden;
wat er gebeurt als dat niet lukt (bijvoorbeeld verlies van exclusiviteit).
Zo voorkom je dat je jouw markt op slot zet zonder rendement.
Bij white-label reselling verkoopt de reseller jouw software onder zijn eigen naam en branding. De eindklant weet dus niet dat het product van jou afkomstig is.
Bij standaard reselling blijft jouw merk zichtbaar en is het voor de klant duidelijk dat de software afkomstig is van jouw bedrijf.
White-labelconstructies vragen extra aandacht in de overeenkomst:
wie beheert updates, documentatie en klantcontact?
wie is aansprakelijk bij bugs of juridische claims?
hoe regel je IP en merkbescherming als je naam nergens zichtbaar is?
Een goede resellerovereenkomst software is maatwerk. Je wilt niet alleen dat je product goed wordt verkocht, maar ook dat je merk, je licentievoorwaarden én je juridische positie stevig zijn vastgelegd. Standaardtemplates zijn vaak onvoldoende – zeker als je te maken hebt met SaaS, internationale resellers of complexe gebruiksvoorwaarden.
Onze gespecialiseerde ICT-juristen helpen softwarebedrijven dagelijks bij:
👉 Wil je een resellerovereenkomst laten opstellen die écht past bij jouw softwareproduct, je verkoopmodel en je groeistrategie?
Neem dan contact met ons op voor een vrijblijvend gesprek.
Co-founder & Senior Legal Counsel
We zijn gevestigd op de Vijzelstraat 68 (1017 HL) in het mooie Amsterdam en sinds 2018 ingeschreven in het register van de Kamer van Koophandel onder nummer: 71533230.
Ons BTW-nummer: NL858752530B01.
Vijzelstraat 68
1017 HL, Amsterdam
KvK: 71533230
BTW-nummer: NL858752530B01
Hester is een van de oprichters van Spaans&Spaans en werkt als General Legal Consultant. Ze heeft meerdere masters in het recht afgerond aan de Universiteit van Amsterdam en het voorrecht gehad een half jaar aan de University of Hong Kong te mogen studeren. Gefrustreerd over de stoffige juridische wereld, besloot ze destijds het heft in eigen hand te nemen en als ondernemer te starten.
Inmiddels werkt ze al zo’n 5 jaar bij Spaans&Spaans en heeft ze honderden ondernemers mogen bijstaan met vraagstukken op het snijvlak van IT en recht.
Haar passie voor tech (en met name web3!) is van grote waarde bij het ‘vertalen’ van juridische regelgeving op het gebied van ICT/internet-en privacyrecht naar de dagelijkse technische realiteit. Klanten omschrijven haar als doortastend, vakkundig en pragmatisch. Om haar kennis op peil te houden is ze o.a. lid van de Vereniging voor Auteursrecht.
Lucia is mede-oprichter van Spaans&Spaans en werkt gedreven samen met het team aan het leveren van onze juridische diensten op top niveau.
Ze is enorm gemotiveerd en een perfectioniste (soms, oké, dikwijls, op het irritante af) die alles tot in de puntjes geregeld wil zien. Haar passie voor het recht kwam al naar voren tijdens haar studietijd in Amsterdam, waar ze ervoor koos om twee juridische masters te volgen. Het liefst controleert ze alle juridische stukken en correspondentie die dagelijks bij Spaans&Spaans de deur uitgaan meerdere malen, zodat de cliënt er zeker van kan zijn dat alles perfect geregeld is.
Verder is ze een groot fan van koffie, reist ze graag en is ze actief als gitariste (ja, echt).